Na drie jaar onderbreking schreven we ons met het ganse gezin opnieuw in voor een weekje Chandolin, “gezinvolgeloven”. Een beetje onwennig kwamen we daar toe, veel nieuwe gezichten maar al snel bleek dat er weinig veranderd was aan de succesformule van Chandolin: een combinatie van vorming, samen op tocht gaan, samen genieten en eucharistie vieren en dit allemaal op een prachtige locatie hoog in de bergen.
Het thema van dit jaar was gebaseerd op boek “Oscar et la dame Rose”. (E.E. Schmitt) Vanuit dit ogenschijnlijk eenvoudig verhaal van Oscar en Oma Rozerood nam Marc Peersman ons elke voormiddag mee op een reis naar het geheim van ons Christendom. Als talentvol en gepassioneerd spreker nodigde hij ons steeds opnieuw uit om stil te staan bij hoe wij in het leven staan en gaf hij ons handgrepen om ons geloof in realiteit om te zetten. Het waren conferenties waar ik elke dag opnieuw naar uitkeek.
Na de conferentie was er elke dag tijd voor een heuse bergwandeling. We trokken er allemaal op uit, met keuze tussen lichte, matige en zware wandelingen, langs mooie vergezichten, op ijskoude bergkammen, tussen bulderende watervallen, zwoegend en zwetend op steile stukjes, zittend op een steen met bijna bevroren handen je broodje opeten, in stilte genietend of in druk gesprek, lachend en zingend of inlevend luisterend naar het levensverhaal van een andere deelnemer.
In de late namiddag kwamen de verschillende groepen weer samen, even uitblazen voor het Grand Hotel waar we logeerden, met een drankje uitkijkend over de mooie vallei. Ook onze kinderen zagen we dan terug want ook zij hadden er dan al een hele actieve dag opzitten onder begeleiding van een enthousiaste groep kinder- en jeugd begeleiding. We hadden de tijd om naar hun verhalen van de dag te luisteren. Stoere verhalen werden verteld, grappige situaties herhaald, de jongsten werden getrakteerd op een dikke knuffel en als je rondkeek zag je allemaal vermoeide maar vooral blije gezichten.
Onverwacht werden we op zo een moment door de kookploeg verwend met een pannenkoek met suiker of een glaasje sangria met fruit. Kortom dit eenvoudige moment werd omgetoverd tot een feest. En dit is wat Chandolin zo mooi maakt. Een gewone eucharistieviering verandert hier in een echte viering waar jong en oud naar uitkijkt, de dagelijkse dagafsluiting in de kapel wordt een intense Taizé viering waar iedereen meezingt. Zelfs de kleine dagdagelijkse taken zoals gezamenlijk afwassen of tafel zetten worden een volwaardige activiteit waar je blij van wordt. Van deze reis kom je niet uitgerust en uitgeslapen terug maar wel mentaal opgeladen.
Toch er is ook wat tijd voor rust en ontspanning. Zo is er elke avond een gezellig samen zijn in café Chandolin, de bar van dit hotel, en is er halverwege ook een vrije dag voorzien die je zelf mag invullen.
Maar ook voor kinderen en jongeren is er een uitgebreid programma met spelletjes en bergwandelingen aangepast aan hun leeftijd. Dit startte reeds bij het ontbijt waar ze elke dag getrakteerd werden op een sketch van oma en opa Rozerood. Ook werden er gedichtjes en rijmpjes voorgelezen, gevolgd door ontelbare nominaties voor de Oscar van de dag. Als ouder krijg je op de laatste avond een overzicht van dagelijkse activiteiten en inspanningen van de kinderen. In de vorm van een “ Bonte Avond” vol videofragmenten en dansjes, komt de hele week nog eens tot leven, weliswaar doorspekt met heel wat humor en grappige weetjes. Op dat moment besef je pas wat deze vakantie ook voor hen betekent. Michiel, onze zoon van 16 omschreef het als volgt: “Er heerst hier een enorm toffe sfeer, de oprechte vriendelijkheid van anderen werkt aanstekelijk en je wordt ook blij om hier samen met je leeftijdsgenoten te zijn.”
Kortom deze gezinsvakantie in Chandolin blijft me steeds verbazen: op 1 week tijd veranderen deze afzonderlijke gezinnen in één enthousiast verbonden geheel waar er voor elkaar gezorgd wordt, elkeen beluisterd wordt, waar verschillen verrijkend zijn, waar groot en klein weer mag en kan geloven, waar liturgie weer echt levend wordt, waar Gods liefde zichtbaar wordt. Of zoals onze deken het ooit prachtig samenvatte: Chandolin is een stukje hemel op aarde.
(Frank Maudens)
