Hoe zou het zijn met onze kerkgangers?
Tot voor corona mochten we in de vier vierende kerken van onze Gabriëlparochie wekelijks toch een mooie groep mensen verwelkomen om eucharistie te vieren.
Deze groep varieerde natuurlijk sterk van aantal. Als er bv. vormseltraject was, dan zagen we onze tieners en al dan niet hun ouders verschijnen. Ook de jaargetijden of de misintenties zorgden vaak voor een extra bezetting. Maar er was ook een vaste kern van “oude getrouwen” die wekelijks op post waren, meestal in dezelfde kerk, en meestal ook ongeveer op dezelfde plaats in die kerk.
Hoe zou het met hen zijn na al die maanden van verplicht thuis blijven ? Wie gaan we opnieuw mogen verwelkomen binnen enkele weken? Sommigen van onze groep zijn ondertussen overleden. Weer anderen zullen de overstap naar een WZC hebben gemaakt. En ongetwijfeld zullen er ook wel enkelen zijn die het gewoon geworden zijn om op de TV de mis te volgen.
Maar hopelijk zijn er toch ook heel wat van onze getrouwen die de voorbije maanden hun wekelijkse afspraak met de Heer en met onze gemeenschap hebben gemist en die er naar uitkijken om opnieuw samen te kunnen komen.
Hoe zou het zijn met onze misdienaars?
In drie van onze vier vierende kerken kunnen we rekenen op enkele volwassen acolieten die als misdienaar fungeren tijdens de weekendvieringen. In onze kerkplek Gertrudis was er de voorbije jaren langzaam maar zeker een mooi groepje misdienaars ontstaan: jonge tieners, die via een beurtsysteem trouw op post waren. En we mochten zelfs rekenen op enkele grotere meisjes en jongens . Door corona hebben we ook deze jonge garde sinds meer dan een jaar niet meer gezien of gesproken . Hoe zou het met hen zijn? Ze zullen ongetwijfeld gegroeid zijn? Zullen ze het nog zien zitten om de draad weer op te nemen als misdienaar?
Hoe zou het zijn met onze zangkoren?
Zang en muziek zijn ongetwijfeld heel belangrijk voor een verzorgde liturgie. In elk van onze vier vierende kerken kunnen we rekenen op geschoolde organisten. In enkele plekken is er ook wekelijks een cantor aanwezig om de samenzang te stimuleren. En hoe graag we ook inzetten op die samenzang, want zingen is tweemaal bidden, toch is het een grote meerwaarde om een koor in de liturgische vieringen te mogen verwelkomen.
Gelukkig kunnen we in onze Gabriëlparochie rekenen op koren die graag hun bijdrage en medewerking verlenen aan onze liturgische samenkomsten. We zijn er in de voorbije jaren zelfs enkele malen in geslaagd om met meerdere koren samen te zingen: tijdens de Goede Week of op ons dankfeest. Maar ook onze koren zwijgen ondertussen al meer dan een jaar. Ongetwijfeld staan de meeste zangers en zangeressen te popelen om de draad weer op te nemen. De meeste koren hebben een wekelijkse repetitie. Hoe zal het zijn met onze koren? Zullen de meeste zangers blij en vrolijk terugkeren of zullen er stemmen zijn die het (letterlijk of figuurlijk) gaan begeven?
Hoe zou het zijn met onze liturgische medewerkers?
Wij willen als parochie een onthalende gemeenschap zijn. Een plaats waar de mensen zich welkom weten, waar op een aangename, vredevolle manier kan gevierd worden en waar ieder zijn eigen taak kan opnemen om verzorgde liturgie te verwezenlijken. Daartoe kunnen we in elk van onze kerkplekken rekenen op mensen die het onthaal doen, op lectoren en collectanten. We hebben onze vrijwilligers die ervoor zorgen dat alles netjes is, dat alles klaar staat en na de dienst weer opgeruimd wordt. Deze vrijwillige medewerkers zijn onmisbaar voor een parochie. Ook zij zijn door corona reeds meer dan een jaar “technisch werkloos”. Zijn zij klaar om binnen enkele weken de draad weer op te nemen? Zal iedereen met evenveel enthousiasme weer van start gaan?
Hoe zit de toekomst er uit?
Als alles blijft zoals het is en de coronacijfers blijven dalen, dan zullen we vanaf 9 juni met honderd mensen binnen eucharistie mogen vieren. We weten natuurlijk nog niet of er bij dit aantal nog beperkingen komen ( bv. volgens de grootte van de kerk).
De parochieploeg heeft daarom beslist om vanaf het weekend van 12-13 juni weer in onze vier vierende kerken een eucharistie te houden. Zaterdagavond om 18.00 u in Kalken, zondag om 9.00 u in Massemen, om 9.30 u in Laarne en om 11.00 u in Wetteren.
Als er geen grote beperking in aantal is zouden we het zonder inschrijvingen doen. Bij onze openluchtmissen hebben we ondervonden dat het verplicht reserveren voor heel wat mensen een drempel is.
Voorlopig zullen we nog geen misintenties aanvaarden en ook namissen willen we nog wat uitstellen.
We zien er als parochieploeg echt naar uit om jullie in het weekend van 12 en 13 juni opnieuw te mogen verwelkomen in één van onze kerkplekken. In afwachting hiervan zijn er volgend weekend (5 en 6 juni) voor een laatste keer openluchtvieringen in ten Ede en Christus Koning.
Deken Yvan Stassijns
