Het missiewerk van Réjette De Winter, 85 jaar, in Congo blijft uniek. In het Centre de Formation in Kinshasa blijft ze zich met een schare medewerkers inzetten voor de modale Congolees. Druppels op een hete plaat? Tekenen van hoop in een land dat wegzinkt in gelatenheid? De chaos van de Congolese samenleving valt Réjette dagelijks ten deel. Maar haar geloof geeft haar kracht om door te gaan.
Wanneer we Réjette begin juli spreken tijdens haar verlof in het Wetterse, na 10 dagen corona-quarantaine en herstellende van de pas opgelopen armbreuk na een ongelukkige val, is haar enthousiasme na 61 jaar Congo niet getemperd. Ze blijft op de haar ingeslagen weg doorgaan in de parochie Heilige Drie Eenheid Matete in Kinshasa. Van daaruit coördineert Réjette de catechese voor jongeren en jong volwassenen en animeert ze met een zelf opgesteld leerplan de Bijbelcursus. Ook is ze de drijvende kracht achter een integrale vorming van vrouwen en jonge meisjes en helpt ze de Congelezen waar ze kan.
Vooral de coördinatie van deze vorming van vrouwen en jonge meisjes die na hun humaniora of hogere studies geen aangepast werk vinden, ligt Réjette nauw aan het hart. Een opleiding in snit- en naad, dactylo met informatica, ecologie, spiritualiteit en persoonlijke vorming waarin voeding, budget en huishouding vervat zijn - Réjette is niet voor niets huishoudregentes - biedt aan de deelnemers toekomstperspectief. Velen van hen starten na de cursus met succes een kleinhandeltje waarin ze de opgedane kennis onmiddellijk in de praktijk kunnen brengen. Dat de cursisten de opleiding waarderen blijkt uit de toespraak van één van de leerlingen. Een jonge vrouw, die van opleiding kinesiste is, zei bij de diploma-uitreiking: “We arriveerden hier met 3A’s: Azanga (gebrekkig), Atula (niets waard), Abeba (bedorven) en gaan hier buiten met 3 B’s: Bolamu (het goede), Bonzenga (het mooie), Bosolo (het ware).
Ook mensen in armoede en miserie kunnen bij Réjette terecht. In het parochiecentrum, een open huis, waar ze woont, komen bekenden en onbekenden aankloppen om hun nood te klagen en vooral materiële hulp te zoeken. Ze hebben honger of ze zijn ziek, ze vragen om bestaansmiddelen of schoolgeld…. Met corona verbeterde de situatie niet. De eerste golf passeerde bijna rimpelloos om vandaag dubbel en dik terug te slaan. En gezondheidszorgen in Kinsaha kosten geld, veel geld: een operatie bv. kost er als snel 100 à 150 dollar. Voor de hulp aan de modale Congolees geeft Réjette makkelijk 300 dollar per week uit. De inbreng van Missieanimatie is dan ook zeer welkom.
Binnenkort keert Réjette terug om opnieuw onvermoeibaar verder te doen, in de overtuiging dat de Gods Geest haar nooit in de steek zal laten, haar zal blijven leiden, helpen en inspireren. Ook wanneer onvermijdelijk de ouderdom haar parten zal spelen. Voorlopig kan haar dat niet tegenhouden, immers: “Er is geen weg terug ….de mensen in de parochie willen het zo”.
Namens de missionarissen en de werkgroep Missieanimatie Wetteren.
